A. S / REALIZACJE 2023
Teatr im. A. Sewruka w Elblągu
Ivo Brešan
PRZEDSTAWIENIE HAMLETA ZE WSI GŁUCHA DOLNA
Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenogafia, kostiumy: Andrzej Sadowski
Choreografia: Joanna Semeńczuk
Reżyseria Światła: Kazimierz Kowalski
Asystent reżysera: Dominik Bloch
Inspicjent: Katarzyna Horbatowicz
Udział:
Irena Adamiak, Natalia Krystowska, Karina Węgiełek, Krzysztof Bartoszewicz, Dominik Bloch, Artur Hauke, Mikołaj Ostrowski, Dariusz Siastacz, Marcin Tomasik, Filip Warot, Krzysztof Żabka
Premiera: 25 marca 2023
Tesinske Divadlo - Scena Polska, Cz. Cieszyn
Petr Zelenka
OPOWIEŚCI O ZWYCZAJNYM SZALEŃSTWIE
Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenografia i kostiumy: Andrzej Sadowski
Ruch sceniczny: Gabriela Klusáková
Inspicjent: Anna Kaczmarska
Sufler: Iwona Bajger
Udział:
Marcin Kaleta, Małgorzata Pikus, Tomasz Kłaptocz, Lidia Chrzanówna, Dariusz Waraksa, Anna Paprzyca, Kamil Mularz, Barbara Szotek-Stonawski, Adam Milewski, Katarzyna Kluz, Grzegorz Widera,
Gabriela Klusákowa
Premiera: 6 maja 2023
Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu
Enda Walsh
THE NEW ELECRIC BALLROOM
Tłumaczenie: Klaudyna Rozhin
Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenografia, kostiumy: Andrzej Sadowski
Muzyka: Krzysztof Suchodolski
Udział:
Małgorzata Abramowicz,
Paweł Kowalski,
Karina Krzywicka,
Agnieszka Wawrzkiewicz
Premiera: 13. 10. 2023
/.../Bardzo wiele przedstawienie zawdzięcza przede wszystkim reżyserskiej wyobraźni Katarzyny Deszcz, która tak ustawiła aktorów, że w każdej mini scence innymi posługują się środkami, w efekcie czego akcja spektaklu, choć w dużej mierze oparta na narracji, ucieka od monotonii. Nasycone intensywnymi barwami kostiumy postaci z czasów ich młodości i karykaturalne makijaże, ożywiają znacząco szarość ich egzystencji, zapisanej też w scenografii Andrzeja Sadowskiego. Ta głęboko psychologiczna drama na długo pozostanie z pewnością w pamięci widzów. Anita Nowak / e-teatr
Kameralność małej sceny w toruńskim teatrze, była bardzo dobrym wyborem twórców spektaklu. Scenografia w sposób prosty, ale też w połączeniu z całością tworzą przyjemny klimat. Bardziej niż zwykle zwracamy uwagę na kostiumy, ponieważ to ona symbolizują podróż w czasie, ale też w głąb postaci. Ewelina Damska / Dziennik Teatralny
/…/ Scena zredukowana jest do niewielkiej przestrzeni, co daje dodatkowo poczucie bezpośredniego wkroczenia w życie bohaterek. Scenografia ogranicza się niemalże do stołu, krzeseł i szafki na której stoi gramofon, przygrywający melodie do opowiadanych wciąż na nowo historii. Na ścianie wisi coś na kształt rybackiej sieci. Po jednej ze stron ukryte są drzwi. Stonowane, ponure wręcz wnętrze na które zdecydował się Andrzej Sadowski trafnie określa klimat miejsca i przedstawianej historii. Sylwia Walkowska / Dziennik Teatralny, Toruń