GRACZE
wg M. Gogola
Scenariusz: Jacek Milczanowski
Scenografia, reżyseria: Andrzej Sadowski
Udział:
Marek Lelek, Zbigniew Kozłowski, Jacek Milczanowski, Andrzej Sadowski, Piotr Urbaniak, Jacek Wojciechowski, Tomasz Wysocki
Produkcja: Andrzej Sadowski
Premiera: marzec '97, Kraków
Spektakl prezentowany w: PL
Jak zagrano? Bawiąc się rytmem, tempem i nastrojem. To przecież młodzi mężczyźni, przebiegli i inteligentni, ze skłonnością do imponowania i zabawy. Wygrywają sceniczne pasaże: momenty skupienia uwagi lub napiętej ciszy, różnej barwy dialogi, tempo spacerów, nagłych zerwań, orgiastycznych biegów. W powietrzu unosi się i udziela wszystkim obecnym atmosfera kombinowania i rozgrywki. Głowy bohaterów aż parują od rozpalonych myśli: pomysł ściga pomysł. Od czasu do czasu trzeba rozładować skulminowane napięcie, uśpić czujność tego drugiego, więc dalejże: ruch, bieg, cwał, zabawa, zawrót głowy...
Iwona Trybuś, STACJA KRAKÓW
Jak hulanka, to na całego, jak gra, to bez skrupułów, jak popijawa to z przytupem...
Tadeusz Kornaś, ECHO KRAKOWA
Bez wątpienia jednak najmocniejszą stroną spektaklu było znakomite, wyjątkowo realistyczne aktorstwo. Szczególnie przy dynamicznych scenach, zakrapianych alkoholem kłótni, ręce same składały się do oklasków.
Lech Lewcun, DZIENNIK POLSKI
Sprawnie opowiedziana sceniczna anegdota, pełna wyrazistych postaci i zaskakujących zwrotów akcji. Spektakl trzyma widzów w napięciu, a twórcy nie kryją, że zależało im na wydobyciu z Gogola przede wszystkim warstwy sensacyjnej.
Łukasz Drewniak, DIDASKALIA