Lumino Bootstrap 4.0 Columns
a&a&a / SPEKTAKLE
ViViV
Tekst, reżyseria, opracowanie wizualne tancnoweli: Andrzej Sadowski
Choreografia: zespołowa
Muzyka: Yello
Obsada:
K 1 – Paulina Wysocka
K 2 – Marta Pietruszka
M 1 – Andrzej Sadowski
Technika: Wojciech Fularz
Produkcja: Stowarzyszenie Mandala przy współpracy SCKM w Krakowie
Premiera: 24.10.2010, SCKM
Jak przystało na tancnowelę, jest to krótka, niedokończona historia z tajemniczym morderstwem w tle. Prawdziwy niskobudżetowy thriller, wzorowany na najgorszych przykładach tego gatunku, w którym (w zamierzeniu autora)… jak zwykle nie wiadomo o co chodzi…
Rzecz dzieje się współcześnie i dotyczy zaledwie kilku osób, zawieszonych gdzieś między snem a realnością nudnego i beznadziejnego życia.
KŁAMCZUCHA
Tekst, reżyseria: Andrzej Sadowski
Udział:
Anna Piróg-Karaszkiewicz, Zbigniew Kozłowski, Andrzej Sadowski
Premiera: 21/22 czerwca 2012, Krakow
Premiera prasowa: 06.10.12, Teatr Barakah w Krakowie
Produkcja: Stowarzyszenie Mandala w kooperacji ze STeN oraz Teatrem Barakah.
Festiwale:
VI Letni Festiwal STeN - Kraków, sierpień 2012
Festiwal Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistośść Przedstawiona"- Zabrze, październik 2012
V Ogólnopolski Festiwal Teatralny - Kraków, pażdziernik 2012
Ogólnopolski Konkurs na Wyst. Polskiej Sztuki Wspólczesnej (2013)
VII Letni Festiwal STeN - Kraków, sierpień 2013
/.../ Powstał spektakl, który jest przytłaczający przez swoją brutalność. Ukazuje także chore relacje, nie do zaakceptowania i zrozumienia. Godzina spędzona twarzą w twarz z "Kłamczuchą" robi totalny mętlik w głowie. Efekt jest powalający. Agnieszka Niewdana / Dziennik Teatralny Katowice
/.../ Jest to urywkowa, chaotyczna, pełna dygresji opowieść kobiety, która pragnie wykrzyczeć swój ból, wyjawić skrywaną tajemnicę. Przy czym nie oczekuje ona pocieszenia, czy współczucia, wie bowiem, że ostatecznie jest to niemożliwe. Z resztą nikt nie chce jej do końca wysłuchać, gdyż nie jest w stanie uwierzyć w prawdopodobieństwo opowiadanych przez kobietę zdarzeń. Nerwowe tiki oraz jąkanie wskazują na ogromne zdenerwowanie Joanny. Ze swych przeżyć może się zwierzyć jedynie pozostawionej w pustej sali przesłuchań kamerze, która w tym wypadku stanowi rodzaj medium między nią, a światem zewnętrznym.
Na sukces tego spektaklu składają się dwa składniki: bardzo dobry, aczkolwiek trudny tekst Andrzeja Sadowskiego oraz niesamowity talent Anny Piróg- Karaszkiewicz, która wciela się w postać składającej zeznania Joanny.
Sylwia Papier / Co Na Scenie
