Absolwentka Wydziału Prawa UJ oraz Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Teatralnej w Krakowie.
W latach 1982-2003 prowadziła (wspólnie z Andrzejem Sadowskim) Teatr Mandala, w którym zrealizowała wiele swoich autorskich projektów artystycznych prezentowanych na setkach scen teatralnych w kraju i za granicą.
W teatrze repertuarowym reżyseruje od 1991 roku. Na stałe współpracuje z kilkunastoma scenami dramatycznymi, realizując głównie teksty klasyczne lub współczesny dramat, zwłaszcza irlandzki i amerykański. Doświadczenia związane z kontaktami z zagranicznymi autorami tekstów zaowocowały powołaniem przez Katarzynę Deszcz programu pomocy warsztatowej i promocyjnej dla polskich dramatopisarzy ("Pisanie dla Teatru").
W latach 1993-1994 była wykładowcą w Dartington College of Art w Devon (Anglia).
W 1995 roku podejmuję stałą współpracę z londyńskim teatrem Scarlet, z którym realizuje projekty pokazywane na scenach w Anglii, Irlandii i Szkocji.
W 2003 roku na brytyjskim rynku wydawniczym ukazała się biograficzna praca Geraldine Cousin ("Recording Woman") poświęcona jej metodom pracy nad spektaklem teatralnym.
W latach 2003-2006 była Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie.
Poza reżyserią spektakli, zajmuje sie również pracą pedagogiczną. Od 1992 roku, do dnia dzisiejszego - prowadzi warsztaty dla reżyserów i aktorów w różnych centrach teatralnych w Polsce, Anglii, Egipcie, Indiach, Irlandii, Japonii, Niemczech i USA, Najdłużej współpracowała z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Scenografii (1999 - 2008), gdzie uczyła studentów praktycznego podejścia do zawodu, oraz pracy nad tekstem scenicznym.

Aktualnie współpracuje z Guildford School of Acting w Anglii - gdzie prowadzi sesje warsztatowe dla aktorów i reżyserów oraz z Uniwersytetem im. A. F. Modrzewskiego w Krakowie (Wydział Aktorski).

Nagrody -

- Wyróżnienie dla "Wieczoru Trzech Króli" w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie w konkursie Fundacji Theatrum Gedanense na najlepsze szekspirowskie przedstawienie sezonu 2002/2003. Gdańsk 2003 
- Złota Maska dla reżyserki roku - za przedstawienie "Iwona książniczka Burgunda" Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Śląsk 2005
- Nagroda Prezydenta Częstochowy. Częstochowa 2006
- Złota Maska za najlepszą reżyserię - za przedstawienie "Tańce w Ballybeg" w Teatrze Zagłębia Sosnowcu. Śląsk 2007
- Wyróżnienie - za reżyserię spektaklu "Matki" w Teatrze Nowym w Zabrzu /2013/
- GRAND PRIX - dla najlepszego spektaklu festiwalu /"Matki"/ – XIII FESTIWAL DRAMATURGII WSPÓŁCZESNEJ RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA. Zabrze 2013
- Złoty Yorick - za spektakl "Poskromienie złośnicy" - Festiwal Szekspirowski, Gdańsk 2014
- 18. Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona"(Zabrze 2018): - nagroda Jury Młodych za reżyserię oraz trafne ukazanie problemu społecznego w spektaklu "Nema".
- 20. Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona"(Zabrze 2021): - nagroda Jury Młodych dla spektaklu "Dom lalki 2" w reż. K. Deszcz

O sobie, prywatnie, bez złości -

Mam kilka marzeń o spektaklach, które kiedyś zrobię….. ale na razie odkładam na później, bo się boję, już nie wiem czy planów czy spektakli. Najważniejsze to wierzyć, że spektakl życia mam jeszcze przed sobą.
Mam wrażenie, że krytycy teatralni stworzyli własny krąg zainteresowania, w którym wzajemnie dyskutują o swoich sądach . Na twórców i widzów już w nim miejsca nie ma. Więc skoro mnie - twórcy to nie dotyczy, prawie przestałam czytać tzw. „prasę teatralną”.
Kiedyś miałam poczucie, ze jak nie zobaczę jakiegoś głośnego spektaklu, lub nie przeczytam najnowszego dramatu to dużo tracę. Zmieniłam zdanie.
Wiem, które z wyreżyserowanych przeze mnie przedstawień były dobre, a które złe... Ale to moja tajemnica.
Jestem matką czwórki dorosłych dzieci, od 40 lat żoną tego samego pierwszego męża , katoliczką, gospodynią domową, działkowcem a dodatkowo za dużo pracującym reżyserem, wykładowcą akademickim, i różne takie. Nie obrażam się na krytyków, nie imprezuję, nie piję, ubieram się przeciętnie. Nie znoszę korków przy wyjeździe z Krakowa, premier, bankietów i publicznych wystąpień. Przegwizdane.

k.

---

Foto: Karin Dziatkova