Lumino Bootstrap 4.0 Columns

THREETWOONE 2
Teksty, scenografia, opracowanie wizualne, reżyseria, produkcja: Andrzej Sadowski 
Współpraca: Katarzyna Deszcz
Część 1 - Ławeczka
Udział:
Marek Lelek, Zbigniew Kozłowski, Jacek Milczanowski, Jacek Wojciechowski (Chasydzi), Paweł Muzyka, Andrew Nixon, Andrzej Sadowski (Intruzi)
Część 2 - 22/7:
2/1 - Ta ponura przygoda powtarzająca się co wieczór
2/2 - Resume
2/3 - Septus 
Udział:
Teresa Pawłowicz Stokowska, Marek Lelek, Jacek Milczanowski, Andrzej Sadowski, Jerzy Domski oraz Paweł Górecki, Jan Marian Wiśniewski (I wersja) Zbigniew Kozłowski, Marek Lelek, Jacek Milczanowski, Jacek Wojciechowski, Andrew Nixon, Paweł Muzyka oraz Andrzej Sadowski (II wersja)
Część 3 - Ciąg dalszy nastąpi 
Multimedialna kontynuacja spektaklu w prywatnych mieszkaniach, z udziałem wszystkich uczestników projektu.
Video: Adam Rzepecki
Obsługa techniczna: Krzysztof Stokowski
Premiera: Lipiec'96, ARTEFACT, Erfurt, Germany

Spektakl prezentowany w: PL + Niemczech + Macedonii + Chorwacji + Szkocji + Ukrainie + Szwajcarii

 

/.../ Zachwyciło mnie Stowarzyszenie Mandala z Krakowa.22/7 to spokojna , dowcipna realizacja na czterech aktorów i trzy slajdy.
Paweł Kwaśniewski, GAZETA WYBORCZA

/.../ W gruncie rzeczy spektakl Andrzeja Sadowskiego jest przygodą twórcy z własną wyobraźnią (teatralną), on sam zaś jedynym bohaterem.
Ewa Partyga TEATR

/.../ Trudno się oprzeć wrażeniu, że Sadowski z premedytacją zabawił się kosztem widzów, biernie lub czynnie wciągając ich w akcję.
Krystyna Szymańska, WIADOMOŚCI KULTURALNE, RUCH TEATRALNY

/.../ Wszelkie środki teatralne zostały w przedstawieniu 22/7 zredukowane do niezbędnego minimum. Całość wydaje się hermetyczna, ma wyrażnie tragiczny wydźwięk, ale jednocześnie nie jest pozbawione komizmu. Śmiejemy się, chociaż wcale nie potrafimy wyjaśnić, dlaczego.
Erika Achermannn, TAGES-ANZEIGER

/.../ Na pozór przedstawienie poskładane jest z nieprzystających do siebie elementów. Ale jest jednocześnie tak ekscytujące, że nie sposób po pół godzinie po prostu wstać i wyjść.
Beate Bumbacher, BADENER TAGBLATT

/.../ Poetyckie przedstawienie podejmujące problem unifikacji kultury. Postaci są niejako powoływanne do życia przez słowa : sceniczny świat w kolejnych wersjach przedstawienia podlega coraz dalej idącej redukcji.
Tadeusz Kornaś, DIALOG

/.../ "22/7" jest kameralną sztuką absurdu. To co pokazuje Sadowski, to teatr, który sam sobie podkłada nogę.
Ronald Schenkel, LUZERNE ZEITUNG

/.../ Feeryczne, groteskowe i bardzo szalone...
Catherine Lockerbie, SCOTSMAN

/.../ Szczęśliwcy opowiadali później, że była to prawdziwa teatralna uczta. Rzecz godna wyczekiwania i tłoku.
Roman Nadaj, TYGODNIK CIECHANOWSKI

/.../ Rozciągnięty na całe przedstawienie chwyt próby teatralnej, ba - zabawy w próbę teatralną, zdejmuje z awangardowych poszukiwań obowiązek odpowiedzi na kluczowe egzystencjalne pytania. Sadowski na zadane przez siebie samego pytanie o węzłową dla interpretacji spektaklu kwestię, odpowiada autoironicznie wzruszeniem ramion - " ja nie wiem". Kolejne akcje Sadowskiego z perspektywy czasu zyskują na konsekwencji, to już nie autokreacja, ale świadoma propozycja odświeżenia gatunku: "wiecej dystansu, panowie, przestańmy być tak śmiertelnie poważni"!
Łukasz Drewniak, TYGODNIK POWSZECHNY

 

Więcej recenzji →